Τα σχόλια και το γιατί τους

Δεν πιστεύουμε στην ύπαρξη των σχολίων. Γιατί θεωρούμε πως εκτός από την αννταπόκριση των καλοπροαίρετων ή και των κακοπροαίρετων, αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα της εξωστρέφειας για τα ιστολόγια. Αποπροσανατολίζουν τον αρχικό σκοπό που είναι η έκφραση και ανοίγουν την όρεξη σε διάφορους να καλλιεργήσουν τις δημόσιες σχέσεις τους.
Εμείς φτάσαμε ως εδώ πλήρεις. Δε ψαρεύουμε θαυμαστές και είμαστε πιο ευαίσθητοι από του άλλους στο ελάττωμα να επηρεαζόμαστε από τα σχόλια. Αφού λοιπόν δεν έχουμε τη δύναμη να αντισταθούμε σ' αυτές τις σειρήνες και τις προξενήτρες του Αι Τζι Πι, σαν τον Οδυσσέα στις Σειρήνες, περνάμε δεμένοι στο κατάρτι, αρκούμενοι στη μουσική από τα σχόλια των άλλων σελίδων. Των όποίων θαυμάζοντας τη δύναμη και το θάρρος να τα έχουν ανοιχτά συμμετέχουμε κι εμείς κάπου κάπου. Και στα λινκ μπλογκ θα θέλαμε να συμμετέχουμε, αλλά έχουμε χάσει τους κωδικούς. Οπότε μη μας βάζετε κι εσείς λίνκ κι είμαστε εντάξει.
Μας αρκεί η κατάθεση της σκέψης μας και οι λίγοι εκλεκτοί που κάνουν τον κόπο να μας στέλνουν κανένα γράμμα. Θα προτιμούσαμε μόνο για πληροφορίες για βιβλία...

Καταλάβατε, δεν είναι από επιθυμία αποκλεισμού, είναι από την αδυναμία μας μήπως παρασυρθούμε από το σκήπτρο της δολερής. Διότι αυτή μεν χαμογελάει πάρτο λέγοντας κι εσύ, αλλά εμείς δεν θα πάρουμε. Διότι το μυαλό με τους αριθμούς και τα μπράβο κάτι παθαίνει κι αρχίζει να σκέφτεται τον αναγνώστη του ιστολογίου κι όχι τι διάβασε. Να μας φυλάει ο Θεός των πολιτιστικών συντακτών! Και επειδή έχουμε δει πολλά σεβαστείτε την αδυναμία μας.

Κατά τα άλλα θα αξιοποιήσουμε αυτή τη δυνατότητα πάνω δεξιά να προσθέτουμε όσους περισσότερους δεσμούς για την ποίηση βρούμε. Άλλα διαδικαστικά προσώρας δεν έχουμε.
Και συγχωρήστε μας αν άλλα περιμένατε κι άλλα βρήκατε σε αυτό το κείμενο.

Ανάγλυφα μιας τέχνης ταπεινής: Τα λογοτεχνικά φόρα

Για να φτάσουμε ως εδώ διατρέξαμε τη μακριά διαδρομή που περνάει από τα λογοτεχνικά φόρα. Βήμα για τις πρώτες εμφανίσεις, χώροι συζητήσεων, καθημερινός χώρος ανταλλαγής απόψεων, χώρος παιχνιδιών της γραφής, χώρος όπου τίθενται τα πρώτα ερωτήματα, οι πρώτες επιδοκιμασίες και αποδοκιμασίες. Αλλά και χώροι όπου δοκιμάζεται η έξωθεν ανομικότητα, η δύναμη της διαφωνίας, ακόμη και η σκληρή προσωπική αντιπαράθεση...
Τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στα μέλη που συχνάζουν στα φόρα και στα ιστολόγια υπάρχει ένα είδος συγκοινωνούντων δοχείων. Πολλοί δηλαδή από τους θαμώνες και συνεργάτες στα φόρα, διαθέτουν πια και ένα ιστολόγιο, όπου δοκιμάζουν και στα δύο τις γραφές τους.
Τα έχω ονομάσει παραλογοτεχνικά παρότι συμμετείχα και είμαι γραμμένος ακόμη σε κάποια από αυτά. Αυτή η αντιφατική αντιμετώπιση θέλει να πει πως ενώ δεν βλέπω μια ζύμωση που να ξεπερνάει κάποια στεγανά, που θα πω εν καιρώ ποιά είναι και που οφείλονται, συνεχιζω να πιστεύω πως θα μπορούσαν να παίξουν κάποιο ρόλο σαν εισαγωγά στην γραφή, την ποιητική κυρίως.
Οι δημοσιογράφοι και οι επώνυμοι φαίνεται να τα αγνούν, όχι μόνο για το χαμηλό τους επίπεδο και διότι παραμένουν ανοιχτά στις διαμάχες, αλλά κυρίως από τεχνολογικό αναλφαβητισμό. Δεν είναι βέβαια ο καλύτερος τόπος για να βρεις λογοτεχνία, αλλά είναι ο καλύτερος τόπος για να βρεις υπόσχεση λογοτεχνίας.
Ένας από τους λόγους είναι ότι οι γράφοντες στα φόρα είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Η ελευθερία του μέσου και οι παγίδες της επισκεψιμότητας μεταξύ άλλων, αναπτύσσουν κάποτε υπερβολικά το εύθραυστα υπερτροφικό εγώ των συμμετεχόντων. Πολλοί δεν ξέρουν καν τα στοιχειώδη. Οι καλύτερες περιπτώσεις είναι εκείνοι, που ή ξαναβρίσκουν κάποια παλιά τους φιλοδοξία για γραφή, ή εκείνοι που πρωτοδοκιμάζουν μέσα σε μιαν πρωτόγνωρη ευφορία κάποιου είδους αποδοχή. Ακόμη και την εξωδικτυακή φιλία.
Ανακεφαλαιώνοντας. Εδώ δεν προτιθέμεθα να πούμε την αλήθεια, όλη την αλήθεια για τα φόρα. Σκοπός μας είναι να καταθέσουμε και να αποτιμήσουμε μιαν εμπειρία. Και το σημαντικότερο που διαθέτουμε είναι ο βαθμός της εμπλοκής μας. Και το γεγονός ότι η περιπλάνησή μας μας έφερε κοντά σε έναν αληθινό ποιητή. Γι αυτόν και μόνο τα φόρα έχουν διακαιώσει την ύπαρξή τους.
Θα συνεχίσουμε σε λίγες μέρες...

Μια πρώτη παρατήρηση

Από το Σωτήρη Παστάκα λάβαμε αυτήν την παρατήρηση

Καλορίζικα!
Θα σας αγαπήσουμε και θα σας μισήσουμε όπως τους εφιάλτες μας…
Μία ερώτηση:βιβλία θα στέλνει μόνον ο ενδιαφερόμενος ποιητής
ή μπορεί να στέλνουν και τρίτοι; Θα λαμβάνονται υπ’ όψιν;

Και η απάντησή μας

Βάρος στο γραφτό και συνθήκες αξιοπρέπειας για τον γράφοντα.
Οπότε απάντησα.
Κριτική ποίησης κάνουμε, όχι συλλογή αφιερώσεων.